διαβάστε το εδω: palepse_tο_f04_print
@palepse_to
H εφημερίδα της επιτροπής μας
Αρχίζει το ματς…….
( Αναδημοσίευση από το 3ο τεύχος της εφημερίδας palepse_to )
Με τους στίχους αυτους του Λουκιανού 
Κηλαηδόνη απο το γνωστό του τραγούδι της δεκαετίας του ΄80 λέμε να υποδεχτούμε το Μουντιάλ στη Βραζιλία. Και όταν λέμε Μουντιάλ εννοούμε (ιδιαίτερα για τον ανδρικό πληθυσμό, πλέον και όχι μόνο), παρέα, καφές ή μπύρα (ανάλογα με την περίσταση) και τι άλλο…..γκολ. Ανέκαθεν το ποδόσφαιρο γοήτευε σαν άθλημα ειδικά τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλείας, τον άνεργο, τον μεροκαματιάρη… Το έβλεπε και το βλέπει σαν διέξοδο από τις καθημερινές σκοτούρες που τον βασανίζουν. Δεν είναι τυχαίο οτι για πολύ κόσμο το φετινό Μουντιάλ είναι το προσωρινό «φάρμακο» για μας τους ανέργους που το περιμένουμε πως και πως για να γεμίσει τις ατέλειωτες «ελεύθερες» ώρες μας.
Ας δούμε όμως πιο καλά, βγάζοντας τα οπαδικά γυαλιά μας….. Το παγκόσμιο κύπελλο θα έπρεπε να είναι μια γιορτή του ποδοσφαίρου, χωρίς χρηματικά εμπόδια, ο κάθε λαός θα έπρεπε να συμμετέχει ανοιχτά και οι ποδοσφαιριστές να αγωνίζονται για τα ιδεώδη του αθλήματος και για την ευγενή άμιλλα μεταξύ τους. Αντίθετα o θεσμός από την αρχή του υπηρέτησε σθεναρά το κέρδος ενώ στη συνέχεια έγινε έρμαιο του πολιτικού συστήματος και των πολυεθνικών εταιριών.
Το «πάρτι των εκατομμυρίων» ξεκινά το 1930 όταν η FIFA ανακοινώνει ότι το παγκόσμιο κύπελλο θα γίνει στην Ουρουγουάη λόγω των 100 χρόνων από την ανεξαρτησία της. Βέβαια μην ξεχνάμε ότι η κρίση του 1929 δεν έχει ξεπεραστεί ακόμα σε μια σειρά από χώρες εκ των οποίων μια από αυτές είναι και η ίδια η διοργανώτρια, η οποία στο εσωτερικό της αντιμετωπίζει τις αντιδράσεις των εργαζομένων στα κυβερνητικά μέτρα λιτότητας. Έτσι η φράση «δώσε θέαμα στο λαό για να ξεχάσει τα προβλήματά του», θα γίνει αναπόσπαστο στοιχείο όλων των μουντιάλ. Παρότι η FIFA θα μπορούσε να αποτρέψει την επόμενη διοργάνωση του μουντιάλ στην φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι το 1934, έκανε δεκτή την πρότασή του διότι δεν την ένοιαζε εάν ο φασίστας είχε σκοτώσει και φυλακίσει χιλιάδες ανθρώπους. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν να βγάλει περισσότερα κέρδη εφόσον θα συμμετείχαν 16 ομάδες σε σχέση με το προηγούμενο που είχε 13. Κάτω από παρόμοιες συνθήκες γίνεται το 1938 και το μουντιάλ της Γαλλίας.
Έπειτα από 12 χρόνια παύσης λόγω του πολέμου το μουντιάλ θα συνεχίσει την πορεία του αναπόσπαστα κάθε 4 χρόνια από το 1950 μέχρι σήμερα. Εάν προσέξουμε τα μουντιάλ της Βραζιλίας 1950, Ελβετίας 1954, Σουηδίας 1958, Χιλής 1962 και Αγγλίας το 1966 βλέπουμε ότι η εναλλαγή της διοργανώτριας χώρας γίνεται με το έξης σκεπτικό: (Λατινική – φτωχή) σε (Ευρωπαϊκή- ανεπτυγμένη) και πάλι το ίδιο με εξαίρεση βέβαια το μουντιάλ του 1954 το οποίο διεξάγεται στην Ελβετία. Η FIFA γιόρταζε τα 50 χρόνια από την δημιουργία της και εφόσον τα γραφεία της βρίσκονταν στην Ελβετία λογικό επόμενο είναι η διοργάνωση να γίνει εκεί. Απ’ αυτό υποψιαζόμαστε τον πακτωλό του κέρδους που είχε ήδη από τότε η FIFA .
Η σύγχρονη ιστορία του παγκοσμίου κυπέλου ξεκινά με το μουντιάλ του Μεξικού το 1970 λόγο των μεγάλων προσωπικοτήτων και της ποιότητας του. Έπειτα περνάμε στο μουντιάλ της Γερμανίας το 1974. Οι χορηγοί κατανοούν πια ότι μπορούν να βγάλουν πολλά λεφτά μέσα από αυτό το θεσμό και αρχίζουν να μπαίνουν ήδη κάποιες μικρές βάσεις κέρδους .
Το πιο πολιτικοποιημένο μουντιάλ του 1978 διοργανώνεται σε μια φτωχή Αργεντινή που ζει μια από τις πιο σκληρές χούντες του Χόργκε Βιντέλα (1976-1981) που δολοφόνησε και βασάνισε απροσδιόριστο αριθμό πολιτών. Το μουντιάλ αξιοποιήθηκε για να βελτιώσει την εικόνα της χούντας στο εξωτερικό, με την συγκατάθεση πάντα της FIFA, παρά τις αντιδράσεις που υπήρχαν από πολλές χώρες που συμμετείχαν (η ποδοσφαιρική ομάδα της Σουηδίας συμμετείχε στα συλλαλητήρια που πραγματοποιούσαν οι μανάδες των 30.000 «αγνοούμενων» από την χούντα) αλλά και ποδοσφαιριστών που αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτό το «αιματοβαμμένο» Μουντιάλ (Κρόιφ, Μπράιντερ αλλα και ο αρχηγός της εθνικής Αργεντινής Λόμπο Καρασκόσα).
Το 1982 στην Ισπανία γίνεται το μουντιάλ σε μια υψηλού βιοτικού επιπέδου χώρα της Ευρώπης. Οι μονοπωλιακοί όμιλοι καταλαβαίνουν ότι τώρα πρέπει να ανοίξουν τις αγορές. Με αυτόν τον τρόπο είναι το πρώτο μουντιάλ που φιλοξενεί χώρες από την Αφρική. Το 1986 στο Μεξικό μετά το μεγάλο σεισμό έχουμε ίδιες ιστορίες με τώρα. Ο λαός βγαίνει στους δρόμους και λέει «εδώ εμείς πεινάμε ,χάσαμε τα σπίτια μας και εσείς κάνετε φιέστες». Το δεύτερο σημαντικό θέμα με αυτό το μουντιάλ είναι ότι το σύστημα φτιάχνει τον πρώτο ήρωα ποδοσφαιριστή: τον Ντιέγκο Μαραντόνα που τον κάνει μπλουζάκια, βγάζει κέρδη και στο επόμενο μουντιάλ τον πετάει σαν σκουπίδι διότι δεν τον έχει ανάγκη πια. Σημερινοί τέτοιοι ήρωες του συστήματος είναι οι Μέσι, Νεϊμάρ κλπ.
Στην Ιταλία το 1990 τα μεγάλα μονοπώλια αρχίζουν να επιβάλουν τους δικούς τους όρους. Φτάνοντας έτσι στο πιο εμπορευματοποιημένο μουντιάλ της Αμερικής το 1994 που χαρακτηριστικό είναι το χαμένο πέναλτι του Μπάτζιο ο οποίος αργότερα έγινε διαφήμιση για ουίσκι. Έπειτα στη Γαλλία το 1998 τα κέρδη για την ίδια άλλα και των επιχειρήσεών της εκτοξεύονται. 2002 μουντιάλ “made in Korea”- Japan. Δύο διοργανώτριες χώρες με φθηνά εργατικά χέρια από την μια και τεχνολογία από την άλλη. Γερμανία 2006, το μουντιάλ του απίστευτου τζόγου με τα στημένα παιχνίδια μέσα από τα στοιχήματα. Το επόμενο Μουντιάλ του 2010 χαρακτηρίζεται από έντονες κοινωνικές αντιθέσεις. Μέσα στα γήπεδα να γίνονται φιέστες ενώ ο λαός να ζει στη φτώχεια, να πεινάει και το μόνο που του μένει τελικά είναι να βγεί στο δρόμο και να αγωνιστεί. Ενώ ο Μαντέλα παλεύει για μια ενωμένη κοινωνικά νότια Αφρική το σύστημα κατάφερε αντ΄ αυτού να «ενώσει» τα λευκά μονοπώλια με τα μαύρα φτηνά εργατικά χέρια. Στο Ναϊρόμπι βρίσκονται τα μεγαλύτερα κεφάλαια.
Τέλος το πολυσυζητημένο μουντιάλ του 2014 σε μια Βραζιλία που η φορολογία και το κόστος ζωής λόγω του κυπέλου και της μεταγενέστερης ολυμπιάδας έχει αυξηθεί για το λαό, που ζεί στις τρώγλες και στις φαβέλες, από 20 % σε 100%. Επίσης έχουν δαπανηθεί 322 εκ. δολάρια για μέτρα ασφαλείας. Ποιά είναι όμως η πραγματική χώρα στην οποία διεξάγεται το μουντιάλ; Η Βραζιλία κατέχει την 7η θέση στις ισχυρά αναπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη. Αυτό έγινε διότι ο βασικός μισθός είναι 215 ευρώ, 55 εκ. άνθρωποι ζουν με 1 ευρώ την ημέρα, 18εκ. είναι αναλφάβητοι ενώ στις φτωχογειτονιές θερίζουν τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα. Να λοιπόν ποια αλήθεια κρύβουν πίσω από το «τέλειο» μουντιάλ που θα βλέπαμε.
Ήξερες ότι:
1. Το 1938 στη Γαλλία ο Μουσολίνι έστειλε γράμμα πριν τον τελικό στους παίκτες της Ιταλίας που έλεγε «νίκη ή θάνατος ». Ο τελικός έληξε με νίκη της Ιταλίας 4-2 επί της Ουγγαρίας. Ο τερματοφύλακας της Ουγγαρίας δήλωσε μετά την λήξη του αγώνα «μου έβαλαν 4 γκολ, όμως έσωσα τις ζωές τόσων Ιταλών».
2. Πριν την έναρξη του Μουντιάλ του 1978 στην Αργεντινή, ο ποδοσφαιριστής της Δ. Γερμανίας Πολ Μπράιντερ έφτιαξε κείμενο ενάντια στην συμμετοχή στο Μουντιάλ του δικτάτορα Βιντέλα. Το κείμενο υπέγραψαν πολλοι ποδοσφαιριστές.
3. Η τιμή της μπάλας του Μουντιάλ, της λεγόμενης «Μπραζούκα» που φτιάχνεται στο Πακιστάν, ειναι 160$. Την ίδια ώρα ο μισθος για τον κάθε εργαζόμενο στο εργοστάσιο που φτιάχνεται είναι 100$ τον μήνα.
4. Πάνω από 250000 άτομα εκδιώχθηκαν με την βία από τις κατοικίες τους γύρω από τα στάδια του Μουντιάλ της Βραζιλίας.
5. Υπολογίζεται οτί περίπου 5000 εργάτες θα χάσουν τη ζωή τους στα έργα για το Μουντιάλ που θα πραγματοποιηθεί στο Κατάρ το 2022.
Επιτροπη Ανεργων Πατρας 